เกมที่ทำให้ฉันร้องไม่ใช่เกมที่ฉันเล่น

ฉันเคยเชื่อว่าการเล่นคือเรื่องสนุก—การ์ดชนะ 90% การ์ตูนเปล่งประกาย ดนตรีบราซิลพื้นหลัง—แต่มันไม่เคยเกิดขึ้น เพราะฉันเล่นเก่งเกินไป ระบบเรียกว่า “สนุก” แต่ความสนุกคือกับดัก เขาขายความหวังในรูปแบบรายเดือน: \(9/เดือนสำหรับ "คืนกลาง" \)29/เดือนสำหรับ “ไรน์ฟอเรสต์ VIP” มันเรียกว่า “ immersion” แต่มันคือการเฝ่ายสอดตา ฉันหยุดเล่นเมื่อรู้ว่า อัลกอริธึมไม่มีทางทำให้ใครร้องไห้ หากคุณหมดสิ่งที่เคยมีแล้ว