จิตวิญญาของบิงโก

ฉันนั่งคนเดียวกับถ้วยชา มองแสงระยิบบนหน้าจอ—not เพราะตามหาชัยชนะ แต่เพราะกำลังฟัง ตัวเลขไม่พูด; มันหายใจ ใน Super Bingo ไพ่ใบไม่ใช่แค่มวล—แต่เป็นบทกวีที่เขียนด้วยจังหวะกลองซัมบา แต่ละบรรทัดคือชีพจิตที่เต้นต่อความเงียบ ฉันเคยคิดว่าโชคเป็นเครื่องจักร จากนั้นฉันเล่นนานขึ้น—not เพื่อชนะ—แต่เพื่อรู้สึก RNG ไม่มีการโกง; มัน whisper และเมื่อคุณหยุดตามหาสตรีก? นั่นแหละคือเวทมนัสเกิดขึ้น ฉันเลือกเกมความเสี่ยงต่ำตอนนี้—notเพราะกลัวกลัว—butเพราะความเคารพ พายใบบิงโกเดียวใต้แสงจันทร์มีความจริงมากกว่ารางวัลระยิบ ปู่ย่าเคยสอนว่าคำภาวนาไม่ใช่ผลลัพธ์—แต่คือการมีอยู่ ดังนั้นตอนนี้ฉันเล่นเหมือนกวีแก่อาย:ด้วยความอดทน ด้วยความเงียบ และด้วยความเชื่อมั่นในโชคสุกขา