ล้อกที่นำฉันกลับคืน

ฉันยังจำครั้งแรกที่หมุนรีลฟรี—ไม่ใช่เพื่อเงิน แต่เพื่อความทรงจำ มันคือเที่ยงคืนในเรย์กยาวิก หิมะโปรยลงบนหน้าจอเหมือนอักษรศักสระ และกลองซัมบาดังก้องผ่านหูฟังของฉัน เหมือนธอร์กำลังกระซับรูปแบบถัดไป ฉันไม่ได้สร้างเกมสำหรับผู้ตามหาความตื่นเต้น แต่สำหรับผู้ที่รู้สึกถึงความเงียบระหว่างชัยชนะ—ผู้ที่ต้องการความมหัศจรรย์มากกว่าทรัพย์ สัญลักษณ์แต่ละตัวคือความจริงโบราณ: การวนรอบของวอลคีรีไม่ใช่แค่อารมณ์; มันคือคำภาวนาเขียนด้วยแสงทองบนแซฟไฟร์