เกมที่สอนเราเกี่ยวกับความเหงา

ฉันเคยคิดว่าการพนันคือเรื่องของโอกาส—จนกระทั่งเข้าใจว่ามันคือเรื่องของความเงียบ ในแสงนีออนของเครื่องสล็อตที่ Camden ที่เสียงดนตรีซัมบาดังก้องไกลๆ ฉันมองหญิงคนหนึ่งกดเหรียญสุดท้าย—ไม่ใช่เพื่อแจ็กพอต แต่เพราะความเงียบระหว่างการหมุนรู้สึกจริงกว่าชัยชนะใดๆ หน้าจอไม่เปล่งแสงแห่งชัยชนะ—แต่เปล่งแสงแห่งความทรงจำ เราเรียกเกมเหล่านี้ว่า “ความบันเทิง” แต่มันคือพิธีกรรม การดึงครั้งเป็นก้าวของการเต้นรำที่ไม่มีใครเห็น—รูปแบบเดิมซ้ำใต้แสงทองสลัว เหมือนรอยเท้าบนสมุดหนังตอนสองทุ่ม RNG ไม่มีการโกง มันไม่แครากรับว่าคุณจะชนะหรือแพ้—แต่คุณ? คุณแครากรับ และนั้นแหละ… เพราะเหตุผลที่คุณกลับมา