Isinip ko na makakahan ng kapayapaan sa paglalaro, ngunit ang laro ay hindi nagbigay ng peace—kundi data at algorithmic echoes. Ito ay hinggil sa pagigising, hindi sa panalo.

Nag-isip ako na ang panalo ang layun, ngunit natanto ko: ang algorithm ay hindi nagtatadhana ng kasiyahan—kundi pagtanggap ng lungkot. Ito ay ritwal, hindi laro.

Hindi ang paglalaro ang nagdulot ng luha—kundi ang kahiligan sa pagitan ng mga spin. Naisip ko na ang algorithm ay hindi para magbigay ng kasiyahan, kundi para kunin ito. Ito ay salamin sa aking buto.

Hindi ko hinahanap ang tagumpay—kundi ang kahimlayan sa paghulog ng mga reel. Natuto ako ng masyadong huli: ang kaligayahan ay isang glitch sa kaluluwa ng algorithm. Hindi ito paglalaro—ito ay pagkawala ng tao.

Nag-isip akong ang panalo ang layun, ngunit natutunan ko na ang katotohan ay nasa kapayapaan sa gitna ng gabi. Ang digital na bingo ay hindi biyaya—ito ay ritwal.