Sa tahimik na gabi sa Camden, hindi ko ito pinapalaro para manalo—kundi para marinig ang ritwal ng pag-iisa. Bawat spin ay parang tambol ng kahapon, hindi random—kundi puno ng kahulugan.

Sa isang mundo kung saan ang bawat kart ng digital bingo ay isang drumbeat, ang tagumpay ay hindi nasa algorithm kundi sa tahimik na pag-antay sa pagitan ng ritmo. Narito ang kultura bilang tunay na jackpot.

Nang buksan ang Super Bingo sa gabi, hindi ito tungkol sa tala—kundi sa tahimik na sandali kapag tinatap ang bilang. Ito ay isang ritwal ng kaluluwa, hindi laro.

Hindi ito tungkol sa panan o pera—kundi sa kapayapaan sa gitna ng gabi. Sa bawat bilang na inilalabas sa 3 a.m., natutunan kong ang talo ay nasa pagpapakita, hindi sa paghahanap ng tagumpay.