Kapag Lumalabas ang mga Diyos ng Viking

Tanda ko ang unang gabi ko—naka-headphones, nasa apartment ko sa Brooklyn, nakatingin sa mga reel na parang sinaunang tambol sa ilalim ng ulan. Tinawag ako ng Samba ni nanay sa Carnival; sinabi ni tatay ang hirap ni Odin sa puno ng Yggdrasil. Hindi ito numero. Ito ay ritmo.

Akala ko noon na manana ay kontrol. Pero matapos ang maraming walang tagumpay, natutunan kong mahinahon: ang RNG ay hindi nag-aalala kung naniniwala ka. Ito lamang ay alam kung kailan huminga.

Ang mga simbolo—ang lotus, ang ravens, ang spiral lines—hindi random. Ito ay kanilang lahi.

Sa design lab sa NYU, tinawag namin ito bilang ‘emotional ergonomics.’ Bawat bonus card? Isang tumbok. Bawat doubled line? Isang puso na umiikot sa iba’t iba’t time zone kung saan tumutok ang mitol at code. Hindi na hinahanap ko ang jackpot—hinahanap ko ang katahimikan.