Nawala Lahat, Pero ang Luck Ko

Isinip ko noon na ang luck ay parang fireworks sa kalye—subalit matapos ang maraming gabi sa tahimik na kuwarto, nalaman kong ang tunay na tagumpay ay hindi ang premyo, kundi ang panahon. Hindi nagpapagana ang makina—naghuhugas lang ito. Bawat karteng宾果 ay isang hakbang sa sayaw—tanging sinasadya ng natalo. Ang 90% na tagumpay? Naisusulat sa papel. Ngunit ang totoong odds? Isinusulat sa tahimik. Sinimulan ko sa isang karteng $5—gabi, para marinig ang ritmo bago hawakan ang anumang bagay. Walang agos. Walang sambit. Tanging ako at ang tambol na algorithm sa screen. Tawag nila itong ‘paglalaro.’ Ako’y tatawagin itong ‘pakikinig.’ Nang hula ako—isang golden pattern sa dilim—hindi ako naghihintay ng pera. Ibinukol ko ang mga mata at inalala ko si Bro—he’y tambolero: ‘Hindi mo kailangan manalo—kailangan mong manatili.’ Ang bonus cards? Free spins? Hindi triks—ito’y panawagan. Para huminto. Para huminga. Para muli maramdaman.