Sa isang tahimik na gabi sa Camden, ang bawat bilang sa bingo ay hindi pagtatalo kundi ritwal—parang hakbang sa samba sa ilalim ng ulan. Ang kalungkutan ay hindi nawala, kundi nabubuhay.

Sa tahimik na oras pagkatapos ng hatinggabi, natutunan kong ang tagumpay ay hindi tungkol sa tala—kundi sa pagpili na may presensya, hindi desesperasyon. Ito ay hindi larong pang-uyam, kundi isang sagradong pananaw: ritwal kung saan ang kalayuan ay naging banal.